A medio camiño entre un libro de contos e un de poemassitúanse estas partículas. Algunhas dramáticas, outras posdramáticas.Nas primeiras encétanse fíos narrativos que sedesenvolven pendurados da acción verbal, nas segundasábrense fendas nas que a acción foxe do relato para ser son,movemento e xesto puros.Como na vida, hai escenas de amor e desamor. Hainas depersonaxes que se buscan. Hainas de voces que non chegana ser personaxes porque non dan construído a súa identidade.Hai escenas de sexo. Hainas de pensamento. Pero entodas, os personaxes, de habelos, han ser a actriz ou o actorque os actúe e os diga, han ser as lectoras e os lectoresque queiran xogar con estas dramatículas. Porque, á fin e aocabo, o que aquí se propón é un xogo coas voces que hachamar polo corpo.
