Quen non agochou algunha vez o seu diario, e mesmo o pechaba cun cadeado? Pois aquí tes o meu. Sen cadeado, sen censura.Os textos de toda unha vida, algúns teñen 15 anos e outros naceron onte, pero todos saen de min. A xuntanza dos meus segredos e pensamentos, os meus soños e recordos, as miñas penas e tamén as alegrías. A través de min nace Poesía Vivencial.E tamén gracias a ti.
