Até a aparición dos apuntamentos e notas que Antonio Gramsciescribiu nos cárceres fascistas, o estudo dos intelectuais tantono movemento obreiro Até a aparición dos apuntamentos e notas que Antonio Gramsciescribiu nos cárceres fascistas, o estudo dos intelectuais tantono movemento obreiro en xeral como no pensamento marxistaen particular, non pasaba de ser unha achega a-histórica esuperficial. Gramsci, nos seus apuntamentos dedicados aos intelectuaise á historia dos intelectuais, recollidos postumamentebaixo o título de Os intelectuais e a organización da cultura,inscribe a estes no lugar que lles corresponde no complexomundo da división social do traballo ou, se se prefire, no mundoda produción.Ao inscribir o intelectual no mundo da produción, Gramscirehabilítao e dá a entender que a noción xeral do intelectualsó pode ser funcional: todos os homes son intelectuais aíndaque non realicen na sociedade a función de intelectuais.Esta concepción provoca a xeneralización do termo, de aíque o pensador italiano propoña unha división do intelectualen graos: do alto intelectual (os creadores das diversas ciencias,da filosofía, da arte, etc., é dicir, os creadores da ideoloxíadominante) aos pequenos intelectuais ou intelectuais subalternos:os "administradores" máis humildes, os divulgadores dariqueza intelectual xa existente, tradicional, acumulada, coaengádega de toda unha capa intermedia de intelectuais queaínda sendo cualificados de improdutivos, aproveitan a súaposición privilexiada para facerse asignar unha parte enormeda renda nacional. Todo este amplo grupo conformaría os"transmisores" da ideoloxía dominante.en xeral como no pensamento marxistaen particular, non pasaba de ser unha achega a-histórica esuperficial. Gramsci, nos seus apuntamentos dedicados aos intelectuaise á historia dos intelectuais, recollidos postumamentebaixo o título de Os intelectuais e a organización da cultura,inscribe a estes no lugar que lles corresponde no complexomundo da división social do traballo ou, se se prefire, no mundoda produción.Ao inscribir o intelectual no mundo da produción, Gramscirehabilítao e dá a entender que a noción xeral do intelectualsó pode ser funcional: todos os homes son intelectuais aíndaque non realicen na sociedade a función de intelectuais.Esta concepción provoca a xeneralización do termo, de aíque o pensador italiano propoña unha división do intelectualen graos: do alto intelectual (os creadores das diversas ciencias,da filosofía, da arte, etc., é dicir, os creadores da ideoloxíadominante) aos pequenos intelectuais ou intelectuais subalternos:os "administradores" máis humildes, os divulgadores dariqueza intelectual xa existente, tradicional, acumulada, coaengádega de toda unha capa intermedia de intelectuais queaínda sendo cualificados de improdutivos, aproveitan a súaposición privilexiada para facerse asignar unha parte enormeda renda nacional. Todo este amplo grupo conformaría os"transmisores" da ideoloxía dominante.
