POESIA NO FEMININO EM LÍNGUA MIRANDESA «Este ye l segundo lhibro de poemas publicado por Rosa Martins. Cun Ls Caminos (2004), fui la purmeira mulhier a publicar un lhibro an mirandés, l que nun ye cousa de pequeinha monta. Na antrada desse lhibro screbi Ye l´alma de San Martino que bola ne ls bersos de Rosa Martinsà Mas ye subretodo ua mulhier que mos fala nestes bersos cun sou modo de ber l mundo, la sue tierra, la sue lhéngua, ls sous suonhosà Sinte-se muita beç que la poesie de Rosa Martins sbraceia nas formas poéticas cumo nua camisa de onze baras l que le tira algue spuntaneidade. Assi i todo, essa ye ua caratelística desta poesie, que hai que ler palabra a palabra: nun ye un rigueiro que cuorre çcuntraido als brincos antre ls xeixicos;ye mais la ribeira que an tiempo de sequidade ye feita de sous poços çcuntinos i baços, pingas gordas talbeç dua auga de Agosto, ralas, fries, anrebulhadas an sou oulor a puolo, que nun fázen correr las ribeiras, nun ínchen ls poços, mas dan para regar la huorta i aguantar la bida até las nuobas mundiadas. Quedamos a spera de nuobos caminos pa la poesie de Rosa Martins, acumpanhando la renobaçon de la lhéngua i fazendo parte deilha, i assi esse bózio de las raízes, de sou abó i de todos ls abós, seia oubido i respeitado, para que nunca se calhe na boca de ls nietos.» Amadeu Ferreira Director da Colecção An Mirandés
