Airea naiz ni hemen eta inongoa denean bizi bainaiz inon ez bezala eta guztiak ukitzen nau, halabeharrez, eta uretan atseden hartzen dut ur-azaletan, bare, aintziran errekan edo itsasoan, han umiltzen da nire egonezina igual, ez nauelako barruetan hartzen urak, ito ez nadin ito ez dezadan. Baina, ene! ikusezin etereo bete libre izanik ere airea besterik ez naiz, eta bakarrik, bakarrik leku barik. ezer ere ez.
