Custodiados por vinte naves de liña ao mando do vicealmirante François Louis de Rousselet, marqués de Châteu-Renault, os galeóns españois transportan o maior tesouro que xamais se confiou ao azar das ondas, segundo asegura o duque de Medinaceli, embaixador español en Versalles. O seu valor supera os cincuenta mil millóns de euros ao cambio actual, e unha quinta parte corresponde a Felipe V de Borbón, coroado monarca en xaneiro de 1701, aos dezasete anos de idade. Neto do Rei Sol, Luís XIV de Francia, o católico Borbón necesita con urxencia a prata americana na guerra declarada por unha liga de países protestantes unidos na Santa Alianza: Inglaterra, o Sacro Imperio Romano Xermánico e as provincias dos Países Baixos. No entanto, a burocracia do Consello de Indias impide a descarga das mercadorías, alegando que Sevilla ostenta o monopolio do comercio marítimo. O almirante sevillano Manuel de Velasco, xefe da frota de Indias, estará presionado polos herexes, polas súas propias tropas e tamén polo astuto Gaspar Antonio de Zúñiga, capitán xeral de Galicia no castelo de Baiona. Daquela, o almirante Velasco sol
